آغاز سفر عشق این است : کنار گذاشتن من و هیچ شدن ، از این هیچ شدن است که همه چیز زاده می شود .

& & & & & &

من به اندازه چشمان تو غمگین ماندم و به اندازه هر برق نگاهت نگران ،

 تو به اندازه تنهایی من شاد بمان . . .

& & & & & &

هر وقت دل کسی رو شکستی 1 میخ بزن تو دیوار هر وقت که دلشو به دست آوردی اون میخ رو از دیوار در بیار . . .  ولی بدون که جای اون میخ همیشه رو دیوار میمونه .

& & & & & &

فاصله تابش خودت رو با دیگران تنظیم کن ، خداوند خورشید را در جایی نهاد که گرم کند ولی نسوزاند . . .

& & & & & &

هر وقت گلی رو بو کردی هرگز اون رو نگاهش نکن ، چون اگه نگاهتو به خاطر بسپاره ، شوق دوباره دیدنت اون رو پرپر می کنه . . .

& & & & & &

فریاد من سکوت کردن است . . . ابراز عشق من قهر کردن است . . . شادی من گریه کردن است . . . امّا وقتی تو را میبینم از شادی عشق مو با فریاد ابراز می کنم .

& & & & & &

زندگی مثل پیانو است ، دکمه های سیاه برای غم ها و دکمه های سفید برای شادی ها . اما زمانی می توان آهنگ زیبایی نواخت که دکمه های سفید و سیاه را با هم فشار دهی .

& & & & & &

بزرگ ترین گناه : سکوت . . . بزرگ ترین شجاعت : بگویی دوستت دارم . . . بزرگ ترین سرمایه : دوست. . . بزرگ ترین اسرار : صداقت . . . بزرگ ترین افتخار : عاشق شدن . . . بزرگ ترین هنر : عاشق ماند .

& & & & & &

شکسپیر می گه غرورتو به خاطر کسی که دوستش داری بشکن ولی دل کسی رو به خاطر غرورت نشکن .

& & & & & &

یکی محبت می کنه و یکی ناز می کنه ! اونی که ناز می کنه همیشه محبت می بینه اما اونی که محبت می کنه همیشه تنهای تنهاست .

منبع : http://eshghpak.blogsky.com/1389/06/26/post-190  / & Smsfars.com   

تمام دنیای پهناور را بگردید ، دری بر روی آدم بی پول گشاده نخواهید یافت . ( هانری استانتون )

@ @ @ @ @ @

اگر در کارتان در حال پیشرفت نیستید و بهتر نمی شوید ، پس دارید بدتر می شوید . ( نت رایلی )

@ @ @ @ @ @

حرف کسانی که می گویند عشق بری از خودخواهی ست خنده دار است زیرا همه چیز طبق خواست قدرت ما است . ( فردریش نیچه )

@ @ @ @ @ @

مردان بزرگ تاریخ سرنوشت ملت ها را تعیین می کنند . ( اشپنگلر )

@ @ @ @ @ @

دانایان روشندل می دانند که دوران زندگی دراز نیست ، تن آدمی از این جهان است و روان از سرای دیگر . ( بزرگمهر )

@ @ @ @ @ @

هیچ چیز به اندازه تمرکز انرژی روی تعداد محدودی از هدف ها به زندگی تان توان و نیروی بیشتر نمی دهد . ( نیدو کیوبین )

@ @ @ @ @ @

هنرمندان ناب ، هر روز در برابر دیدگان مردم نیستند . ( اُرد بزرگ )

@ @ @ @ @ @

وقتی که پرکاهی به چشمتان می رود ، آن را بیرون می آورید . وقتی عادتی بد وارد روح شما می شود ، می گویید : سال دیگر معالجه اش می کنیم . ( هوراس )

@ @ @ @ @ @

نیرنگ پیران بدنهاد ، تنها با مرگ به پایان می رسد . ( اُرد بزرگ )

@ @ @ @ @ @

یکی از عظیم ترین اسرار عشق و محبت این است که بیاموزید : چگونه آرمان ها و اندیشه های ناهماهنگ را از ذهن خود بزدائید و همواره آرزوهایی کنید که صادقانه می خواهید نه آن چه را که فکر می کنید شاید بتوان بدست آورید .  ( کاترین پاندر )

منبع : http://sa13.blogsky.com  /

تو کسی که خنده اش طعم زمستان می دهد

من ، همان که ابتدایش بوی پایان می دهد

خوب می دانم که یک شب ، یک شب بی انتها

عشق روی دست های بی کسم جان می دهد .

$ $ $ $ $ $

یک نفر آمد قرارم را گرفت 

برگ و بار و شاخسارم را گرفت

چهار فصل من بهار بود ، حیف 

باد پائیزی بهارم را گرفت

اعتباری داشتم در پیش عشق  

با نگاهی ، اعتبارم را گرفت

عشق یا چیزی شبیه عشق بود 

آمد و دار و ندارم را گرفت . . .

$ $ $ $ $ $

قصه ها بر من گذشت تا بدانم کیستم  

سرگذشتم هرچه بوده من پشیمان نیستم

من اگر سردار عشقم یا که پاک باخته ام 

سرگذشتم را به دستان خودم ساخته ام . . .

$ $ $ $ $ $

احساس سوختن به تماشا نمی شود

آتش بگیر تا که بدانی چه می کشم !

$ $ $ $ $ $

کاش هرگز در محبت شک نبود

تک سوار مهربانی تک نبود

کاش بر لوحی که بر جان دل است

واژه ی تلخ خیانت حک نبود.

$ $ $ $ $ $

اگر با دیگرانش بود میلی

سبوی من چرا بشکست لیلی ؟

منبع : Smsfars.com

دوست داشتن از عشق برتر است . عشق یک جور جوشش کور است و پیوندی از سر نابینائی ، اما دوست داشتن پیوندی خود آگاه و از روی بصیرت روشن و زلال . عشق بیش تر از غریزه آب می خورد و هرچه از غریزه سر زند بی ارزش است و دوست داشتن از روح طلوع می کند و تا هرجا که یک روح ارتفاع دارد ، دوست داشتن نیز همگام با آن اوج میابد .

عشق در قالب دل ها در شکل ها و رنگ های تقریبا مشابهی متجلی می شود و دارای صفات و حالات و مظاهر مشترکی است ، اما دوست داشتن در هر روحی جلوه خاص خویش دارد و از روح رنگ می گیرد و چون روح ها برخلاف غریزه ها هر کدام رنگی و ارتفاعی و بعدی و طعمی و عطری ویژه خویش دارد ، می توان گفت : که به شماره هر روحی ، دوست داشتنی هست .

عشق با شناسنامه بی ارتباط نیست و گذر فصل ها و عبور سال ها بر آن اثر می گذارد ، اما دوست داشتن در ورای سن و زمان و مزاج زندگی می کند و بر آشیانه بلندش روز و روزگار را دستی نیست .

عشق در هر رنگی و سطحی ، با زیبائی محسوس ، در نهان یا آشکار ، رابطه دارد . چنان که " شوپنهاور" می گوید : (( شما بیست سال بر سن معشوقتان بیفزائید ، آن گاه تاثیر مستقیم آن را بر روی احساستان مطالعه کنید ))!

اما دوست داشتن چنان در روح غرق است و گیج و جذب زیبائی های روح که زیبائی های محسوس را به گونه ای دیگر می بیند . عشق طوفانی و متلاطم و بوقلمون صفت است ، اما دوست داشتن آرام و استوار و پروقار و سرشار از نجابت .

عشق با دوری و نزدیکی در نوسان است ، اگر دوری به طول بینجامد ضعیف می شود ، اگر تماس دوام یابد به ابتذال می کشد . و تنها با بیم و امید و تزلزل و اضطراب و (( دیدار و پرهیز )) ، زنده و نیرومند می ماند . اما دوست داشتن با این حالت نا آشناست . دنیایش دنیای دیگریست .

عشق جوششی یک جانبه است ، به معشوق نمی اندیشد که کیست ، یک خود جوشی ذاتی است ، و از این رو همیشه اشتباه می کند . در انتخاب به سختی می لغزد و یا همواره یک جانبه می ماند و گاه میان دو بیگانه ناهماهنگ ، عشقی جرقه می زند و چون در تاریکی است و یکدیگر را نمی بینند ، پس از انفجار این صاعقه است که در پرتو روشنائی آن چهره یکدیگر را می توانند دید و در اینجاست که گاه پس از جرقه زدن عشق ، عاشق و معشوق که در چهره هم می نگرند ، احساس می کنند هم را نمی شناسند و بیگانگی و نا آشنائی پس از عشق – که درد کوچکی نیست –  فراوان است .

اما دوست داشتن در روشنائی ریشه می بندد و در زیر نور سبز می شود و رشد می کند و از این روست که همواره پس از آشنائی پدید می آید . و در حقیقت در آغاز دو روح خطوط آشنائی را در سیما و نگاه یکدیگر می خوانند ، و پس از (( آشنا شدن )) است که (( خودمانی )) می شوند -  دو روح ، نه دو نفر ، که ممکن است دو نفر با هم در عین رو در بایستی ها احساس خودمانی بودن کنند و این حالت به قدری ظریف و فرار است که به سادگی از زیر دست احساس و فهم می گریزد - و سپس طعم خویشاوندی و بوی خویشاوندی و گرمای خویشاوندی از سخن و رفتار و کلام یکدیگر احساس می شود و از این منزل است که ناگهان ، خود بخود ، دو همسفر به چشم می بینند که به پهن دشت بی کرانه مهربانی رسیده اند و آسمان صاف و بی لک دوست داشتن بر بالای سرشان خیمه گسترده است و افق های روشن و پاک و صمیمی (( ایمان )) در برابرشان باز می شود و نسیمی نرم و لطیف -  همچون روح یک معبد متروک که در محراب پنهانی آن ، خیال راهبی بزرگ نقش بر زمین شده و زمزمه درد آلود نیایش مناره تنها و غریب آن را به لرزه در می آورد –  هر لحظه پیام الهان های تازه آسمان های دیگر و سرزمین های دیگر و عطر گل های مرموز و جان بخش بوستان های دیگر را به همراه دارد و خود را ، به مهر و عشوه ای بازیگر و شیرین و شوخ ، هر لحظه ، بر سر و روی این دو میزند .

عشق جنون است و جنون چیزی جز خرابی و پریشانی ((فهمیدن)) و ((اندیشیدن)) نیست . اما دوست داشتن در اوج معراجش از سرحد عقل فراتر می رود و فهمیدن و اندیشیدن را نیز از زمین می کند و با خود به قله بلند اشراق می برد .

عشق زیبائی های دلخواه را در معشوق می آفریند و دوست داشتن زیبائی های دلخواه را در دوست می بیند و میابد .

عشق یک فریب بزرگ و قوی است و دوست داشتن یک صداقت راستین و صمیمی ، بی انتها و مطلق .

عشق در دریا غرق شدن است و دوست داشتن در دریا شنا کردن .

عشق بینائی را می گیرد و دوست داشتن می دهد .

عشق خشن است و شدید و در عین حال ناپایدار و نامطمئن و دوست داشتن لطیف است و نرم و در عین حال پایدار و سرشار از اطمینان .

عشق همواره با اشک آلوده است و دوست داشتن سراپا یقین است و شک ناپذیر .

از عشق هرچه بیش تر می شنویم سیراب تر می شویم و از دوست داشتن هر چه بیشتر ، تشنه تر .

عشق هرچه دیرتر می پاید کهنه تر می شود و دوست داشتن نو تر .

عشق نیروئیست در عاشق ، که او را به معشوق می کشاند ؛ دوست داشتن جاذبه ایست در دوست ، که دوست را به دوست می برد . عشق تملک معشوق است و دوست داشتن تشنگی محو شدن در دوست .

عشق معشوق را مجهول و گمنام می خواهد تا در انحصار او بماند ، زیرا عشق جلوه ای از خود خواهی یا روح تاجرانه یا جانورانه آدمیست ، و چون خود به بدی خود آگاه است ، آن را در دیگری که می بیند ؛ از او بیزار می شود و کینه برمی گیرد . اما دوست داشتن ، دوست را محبوب و عزیز می خواهد و می خواهد که همه دل ها آن چه را او از دوست در خود دارد ، داشته باشند . که دوست داشتن جلوه ای از روح خدائی و فطرت اهورائی آدمیست و چون خود به قداست ماورائی خود بیناست ، آن را در دیگری که می بیند ، دیگری را نیز دوست می دارد و با خود آشنا و خویشاوند میابد .

در عشق رقیب منفور است و در دوست داشتن است که (( هواداران کویش را چو جان خویشتن دارند )) . که حصد شاخصه عشق است چه ، عشق معشوق را طعمه خویش می بیند و همواره در اضطراب است که دیگری از چنگش برباید و اگر ربود ، با هردو دشمنی می ورزد و معشوق نیز منفور می گردد و دوست داشتن ایمان است و ایمان یک روح مطلق است ، یک ابدیت بی مرز است ، از جنس این عالم نیست .

عشق ریسمان طبیعی است و سرکشان را به بند خویش در می آورد تا آن چه آنان ، بخود از طبیعت گرفته اند بدو باز پس دهند و آن چه را مرگ می ستاند ، به حیله عشق ، بر جای نهند ، که عشق تاوان ده مرگ است . و دوست داشتن عشقی است که انسان ، دور از چشم طبیعت ، خود می آفریند ، خود بدان می رسد ، خود آن را ((انتخاب)) می کند . عشق اسارت در دام غریزه است و دوست داشتن آزادی از جبر مزاج . عشق مامور تن است و دوست داشتن پیغمبر روح . عشق یک (( اغفال )) بزرگ و نیرومند است تا انسان به زندگی مشغول گردد و به روزمرگی – که طبیعت سخت آن را دوست می دارد – سر گرم شود و دوست داشتن زاده وحشت از غربت است و خود آگاهی ترس آور آدمی در این بیگانه بازار زشت و بیهوده . عشق لذت جستن است و دوست داشتن پناه جستن . عشق غذا خوردن یک حریص گرسنه است و دوست داشتن (( هم زبانی در سرزمین بیگانه یافتن )) است .

منبع : http://www.daneshju.ir/forum/f305/t9204.html

جلسه محاکمه عشق بود . . .

وعقل قاضی ، وعشق محکوم . . .

به دلیل تبعید به دورترین نقطه مغز یعنی فراموشی . . .

 قلب تقاضای عفو عشق را داشت . . .

ولی هم? اعضا با او مخالف بودند . . .

قلب شروع کرد به طرفداری از عشق . . .   

آهای چشم مگر تو نبودی که هر روز آرزوی دیدن چهر? زیبایش را داشتی ؟

ای گوش مگر تو نبودی که در آرزوی شنیدن صدایش بودی ؟

وشما پاها که همیشه در انتظار رفتن به سویش بودید . . .

حالا چرا این چنین با او مخالفید ؟ ؟ ؟

همه اعضا روی برگرداندند و به نشانه اعتراض جلسه را ترک کردند . . .

تنها عقل و قلب در جلسه ماندند . . .

عقل گفت :

دیدی قلب ، همه از عشق بیزارند ، ولی متحیرم با وجود این که عشق بیشتر از همه تو را آزرده چرا هنوز از او حمایت میکنی ؟ ؟ ؟

قلب نالید و گفت : من بی وجود عشق دیگر نخواهم بود . . .

تنها تکه گوشتی هستم که هر ثانیه کار ثانیه قبل را تکرار میکند . . .

تنها با عشق می توانم یک قلب واقعی باشم . . .

تنها با عشق . . .

منبع : http://lovestory.javanblog.com

تاحالا کفشاتو نگاه کردی؟

 2 تا عاشق ، 2 تا همراه که بی هم میمیرن ، باهم خاکی میشن ، بدون هم زیر بارون نمیرن ، کاش آدما از کفشاشون یاد بگیرن .

منبع : http://dalriko.blogsky.com/1390/01/22/post-44   /

وقتی دهکده ای می سوزد همه دودش رامی بینند ، اما وقتی قلبی آتش می گیرد کسی شعله اش را نمی بیند.

$ $ $ $ $ $ $ $

اگه قلبت زندان بود ،گناهی می کردم که تاوانش حبس ابد باشه .

$ $ $ $ $ $ $ $

رفیق مثل کفش می مونه رفاقت مثل جاده ، چقدر سخته وسط جاده بفهمی پا برهنه ای .

$ $ $ $ $ $ $ $

اگه کسی را دوست داری ، نه براش ستاره باش نه آفتاب ، چون هر دوشون مهمون زودگذرند ، پس براش آسمون باش که همیشه بالای سرش باشی …

$ $ $ $ $ $ $ $

وقتى لبخند به دنبال جایی می گردد ، آرزو می کنم لبانت در آن نزدیکی باشد.

$ $ $ $ $ $ $ $

ای کاش آخرین لحظه نگاهت را قاب می گرفتم ، تا تنهایی را کمتر احساس کنم.

$ $ $ $ $ $ $ $

اگر مهربانی یکی از درس هایمان بود ، بی شک توشاگرد اول دنیابودی.

$ $ $ $ $ $ $ $

تو دنیابه دنبال چشم زیبا نباش ، سعی کن معنای نگاه زیبا رو بفهمی .

$ $ $ $ $ $ $ $

سپید زیباست ، ولی در کنار سیاه ، ماهی زیباست ولی در آب نه در میان دستان تو .

$ $ $ $ $ $ $ $

می دونی مترسک به کلاغ چی گفت :

گفت : هرچقدر می خوای نوکم بزن ولی تنهام نزار .

منبع : http://dalriko.blogsky.com/1390/01/22/post-44    /.