به کسی که دوستش داری بگو که چقدر بهش علاقه داری

و چقدر در زندگی براش ارزش قائل هستی

 چون زمانی که از دستش بدی

 مهم نیست که چقدر بلند فریاد بزنی

 اون دیگر صدایت را نخواهد شنید!!

منبع :

http://royayatalkh.persianblog.ir

 اگر می دانستی چقدر تنهام برام اشک می ریختی

و اگر می دانستی که همیشه اشک می ریزم هرگز تنهام نمی گذاشتی . . .

& & & & & &

زندگی مثل پیانو است ، دکمه های سیاه برای غم ها و دکمه های سفید برای شادی ها . اما زمانی می توان آهنگ زیبایی نواخت که دکمه های سفید و سیاه را با هم فشار دهی.

& & & & & &

شادی بی تو یعنی اندوه، سفر بی تو یعنی زندانی شدن در سیاه چال، زندگی بی تو یعنی پایان همه چیز حتی زندگی!

& & & & & &

شایَد سال ها بعد . . .  

دَر گذرِ جادِه ها . . .

بی تـفــاوت از کنارِ هم بگذریم . . .

و بِگویـیـم . . .  

ایـن "غریبه"! چقدر شـبیـهِ خاطراتم بود . . .

  & & & & & &

باید بد جنس باشی تا عاشقت باشن!

باید خیانت کنی تا دیوونت باشن!

باید نامرد باشی تا همیشه تو فکرت باشن!

باید هی رنگ عوض کنی تا دوستت داشته باشن!

اگه ساده ای! اگه با وفایی! اگه یک رنگی! همیشه تنهایی.

& & & & & &

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

 بلکه پنهان کردن قلبی ست که به اسفناک ترین حالت شکسته شده.

منبع :

http://www.asroneh.com

http://www.clip2ni.com/sher/topic31862.html

من در زمان خودم با معدود افرادی مواجه شدم که اشتیاق شدیدی به کار سخت داشتند. خوشبختانه همه آن ها همکاران من بودند. بیل‌گلد

$ $ $ $ $ $

ما با مشکلات می جنگیم تا آسایش بیابیم ، ولی وقتی که آسایش یافتیم آن را غیر قابل تحمل می یابیم. هانری بروکس آدامز

$ $ $ $ $ $

حقیقت مانند آب دریا است چون نمک آب دریا زیاد است تشنگی را رفع نمی کند. اگر حقیقت آدمی تحریف شود مثل آب شور دریا خواهد بود که تشنگی اش را رفع نخواهد کرد. فردریش نیچه

$ $ $ $ $ $

چهار چوب نگاه ما زمینی است ، اما برآیند اندیشه ما جنبه آسمانی نیز پیدا می کند. اُرد بزرگ

  $ $ $ $ $ $

آن چه را که با خوشی و لذت آموخته ایم ، هرگز فراموش نمی کنیم. سیسرون

  $ $ $ $ $ $

آن که کردار به سخاوت بیاراید و گفتار براستی در این جهان نیک بخت است. بزرگمهر

  $ $ $ $ $ $

آن چه جهان به ما می دهد و آن چه خوشبختی نام دارد بازیچه تقدیر بیش نیست. لاوات

$ $ $ $ $ $

در نظر خردمند شادیی که غم به دنبال دارد بی ارزش است. بزرگمهر

$ $ $ $ $ $

انسان خوشبخت نمی شود اگر برای خوشبختی دیگران نکوشد. دوسن پیر

  $ $ $ $ $ $

بیایید نه تنها برای خود و خانواده‌مان بلکه برای کشورمان مسؤولیت بیشتری بپذیریم. بیل کلینتون

منبع :

http://mrhooman.bizhat.com/qesar.htm

همه می پرسند :

چیست در زمزمه مبهم آب؟  

چیست در همهمه دلکش برگ؟  

چیست در بازی آن ابر سپید، روی این آبی آرام بلند  

که ترا می برد این گونه به ژرفای خیال؟  

چیست در خلوت خاموش کبوترها؟  

چیست در کوشش بی حاصل موج؟  

چیست در خنده جام  

که تو چندین ساعت، مات و مبهوت به آن می نگری؟  

نه به ابر، نه به آب، نه به برگ،

نه به این آبی آرام بلند،

نه به این آتش سوزنده که لغزیده به جام،

نه به این خلوت خاموش کبوترها،

من به این جمله نمی اندیشم.

من مناجات درختان را هنگام سحر،

رقص عطر گل یخ را با باد،

نفس پاک شقایق را در سینه کوه،

صحبت چلچله ها را با صبح،

نبض پاینده هستی را در گندم زار،

گردش رنگ و طراوت را در گونه گل،

همه را می شنوم؛ می بینم.

ادامه در شعر 2 - 34

من به این جمله نمی اندیشم.

به تو می اندیشم.

ای سرپا همه خوبی!

تک و تنها به تو می اندیشم.

همه وقت، همه جا،

من به هر حال که باشم به تو می اندیشم.

تو بدان این را، تنها تو بدان

تو بیا؛  

تو بمان با من، تنها تو بمان.

جای مهتاب به تاریکی شبها تو بتاب.

من فدای تو، به جای همه گلها تو بخند.

اینک این من که به پای تو در افتادم باز؛  

ریسمانی کن از آن موی دراز؛  

تو بگیر؛ تو ببند؛ تو بخواه.

پاسخ چلچله ها را تو بگو

قصه ابر هوا را تو بخوان  

تو بمان با من، تنها تو بمان  

در دل ساغر هستی تو بجوش

من همین یک نفس از جرعه جانم باقیست؛  

آخرین جرعه این جام تهی را تو بنوش.

فریدون مشیری

منبع :

http://www.ariaclick.com

 دهکده مجاور مدرسه شیوانا زن و مرد فقیری بودند که یک پسر کوچک بیش تر نداشتند. به خاطر بیماری و فقر زن و مرد به فاصله کمی از دنیا رفتند و پسر کوچکشان را با یک جفت گوسفند نر و ماده تنها گذاشتند. 

پسر کوچک نمی توانست شکم خود را سیر کند به همین خاطر گوسفندانش را برداشت و نزد شیوانا آمد. شیوانا در یکی از غرفه های مدرسه برای پسرک جایی درست کرد و محلی نیز برای گوسفندانش در اختیار او گذاشت. 

اهالی دهکده شیوانا این پسر بچه فقیر را جدی نمی گرفتند و اغلب او را مسخره می کردند و بعضی از کودکان به او سنگ می زدند. اما شیوانا با این کودک بسیار مودب بود و با نام " دست نایافتنی کوچک" او را صدا می کرد. لقب " دست نایافتنی" برای کودک فقیر برای شاگردان مدرسه سنگین و بی معنا جلوه می کرد. 

آن ها بارها سعی کردند این عنوان را در غیاب شیوانا مسخره کنند. اما به محض این که سر و کله شیوانا پیدا می شد هیچ کس جرات نزدیک شدن به دست نایافتنی را پیدا نمی کرد. سال ها گذشت. دست نایافتنی کوچک بزرگ شد و برای ادامه تحصیلات علمی به پایتخت رفت. 

سال ها از این واقعه گذشت و روزی خبر دادند که صنعت گری بزرگ که تخصص خاص در درگاه امپراطور دارد،‌ وارد دهکده شیوانا شده و سراغ استاد شیوانا را می گیرد. یک گروه محافظ صنعت گر را همراهی می کردند و مردم دهکده با احترام در مسیر راه او تا مدرسه ایستاده بودند. 

صنعت گر وقتی به مدرسه رسید و شیوانا را دید بلافاصله با فروتنی مقابل او روی زمین نشست و به او تعظیم نمود. شیوانا تبسمی کرد و دستانش را روی شانه صنعت گر گذاشت و خطاب به شاگردانش گفت : این جوان قبلاً نامش دست نایافتنی کوچک بود. اما از امروز به بعد من به او می گویم" دست نایافتنی بزرگ "!

او با تلاش و پشتکار خود نشان داد که دست نایافتنی شدن حتی اگر تدریجی باشد باز هم شدنی است.

منبع :

 دیشب تو فکر تو بودم که یه قطره اشک از چشام جاری شد . . .

از اشک پرسیدم : چرا اومدی ؟

گفت : آخه تو چشمات کسی هست که دیگه اونجا جای من نیست!

منبع :

http://taranome-ashk.blogfa.com