.
بنام آن که اشک را آفرید تا آتش جنگل های عشق را خاموش کند. & & & & & & زندگی به من آموخت که چگونه اشک بریزم اما اشک به من نیاموخت که چگونه زندگی کنم. & & & & & & سادگی را دوست دارم چون با صداقت است هیچ دروغی درآن راه ندارد. مانند کودکی است که با چشمان معصوم اش به همه نگاه می کند وبا معصومیت اش هزاران حرف به دنیا می زند. & & & & & & بخشندگی را از گل بیاموز، زیرا حتی ته کفشی که لگدمالش میکند را هم خوش بو میکند. & & & & & & عشق نمی پرسه اهل کجایی ، فقط میگه تو قلب من زندگی می کنی. عشق نمی پرسه چرا دور هستی فقط میگه همیشه با من هستی. عشق نمی پرسه که دوستم داری فقط میگه : دوستت دارم. & & & & & & همیشه کسی رو انتخاب کن که اونقدر قلبش بزرگ باشه که نخواهی برای این که تو قلبش جا بگیری خودت رو کوچک کنی. & & & & & & چقدرعجیبه که تا مریض نشی کسی برات گل نمی یاره. تا گریه نکنی کسی نوازشت نمی کنه. تا فریاد نکشی کسی به طرفت برنمی گرده. تا قصد رفتن نکنی کسی به دیدنت نمی یاد و تا وقتی نمیری کسی تورو نمی بخشه. & & & & & & زندگی چیست ؟ زندگی مانند اتوبوس شلوغی است که جایی برای نشستن نیست و وقتی خلوت می شود و می خواهی بشینی راننده داد می زند پیاده شوید آخر خط است. & & & & & & عشق از دوستی پرسید : تفاوت من وتو در چیه ؟ دوستی گفت : من دیگران را با سلامی آشنا می کنم و تو با نگاهی. من آن ها را با دروغ جدا می کنم و تو با مرگ. & & & & & & هیچ وقت دل به کسی نبند چون این دنیا اونقدر کوچیکه که توش دوتا دل کنار هم جا نمیشه . . . ولی اگه دل بستید هیچ وقت ازش جدا نشو چون این دنیا اونقدر بزرگه که پیداش نمی کنی. منبع :
عناوین یادداشتهای وبلاگ
بایگانی
موسیقی
دوستان