به غم کسی اسیرم که ز من خبر ندارد

عجب از محبت من که در او اثر ندارد

غلط است هر که گوید دل به دل راه دارد

دل من ز غصه خون شد دل تو خبر ندارد

  * * * * * *

می رسد روزی که بی من روزها را سر کنی

می رسد روزی که تنها مرگ را باور کنی

می رسد روزی که تنها در کنار قبر من

شعرهای کهنه ام را مو به مو از بر کنی

* * * * * *

عاقبت یک روز مغرب محو مشرق می شود

عاقبت غربی ترین دل نیز عاشق می شود

شرط می بندم زمانی که نه زود است و نه دیر

مهربانی حاکم کل مناطق می شود

  * * * * * *

رفتی و ندیدی که چه محشر کردم

با اشک تمام کوچه را تر کردم

وقتی که شکست بغض تنهایی من

وابستگی ام را به تو باور کردم

* * * * * *

آن که چشمان تو را این همه زیبا می کرد

کاش از روز ازل فکر دل ما می کرد

یا نمی داد به تو این همه زیبایی را

یا مرا در غم عشق تو شکیبا می کرد

منبع :

http://www.tafrigah.blogfa.com

http://12sms.parsiblog.com